می خواهــــــم برای تمــــام
آن زندگـــــــانی که اکنـــون در من نهفــــته است
سرشـــار از زنــــده بودن باشـــم
و بــــرای شنـــاخت هر لحـــظه اش
تا سر حـــد امـــکان بکوشــم،
چراکه
مـــن زنـــدگی را کشف کرده ام!
مــــن ایـنجــا بـــس دلــــم تنــــــــگ است
و هر ســازی که می بــــــــینم بد آهــنگ است...
بیا ره توشه برداریم
قدم در راه بی برگشت بگذاریم
ببینیــــم آســــــمان هر کجــــــا!
آیا همیـــــــن رنـــگ است؟
بیـــــــــا ره توشــــــه برداریـــــــم
قــــــــدم در راه بگـــــــذاریم
کـــــــجا؟
هر جـــــا که اینجـــــــا نــــــیست...
من ایــــــنجا از نــــــوازش چــــــون آزار ترســـــانم...
بیـــــــــا ره توشــــــه برداریـــــــم
قــدم در راه بـــــــگذاریـــــــم.......
نظرات شما عزیزان: